Sesje psychoterapii to wizyty umawiane z psychoterapeutą, czyli specjalistą, który jest psychologiem (lub ma pokrewne wyższe wykształcenie) i dodatkowo ukończył lub jest w trakcie 4-letniego kursu psychoterapii.

Psychoterapia skupia się na poprawie zdrowia psychicznego. Jest to forma leczenia, która ma na celu pomóc ludziom zrozumieć i radzić sobie z problemami emocjonalnymi, zaburzeniami psychicznymi, stresującymi sytuacjami życiowymi lub trudnościami w relacjach. Jest to proces współpracy między klientem a wykwalifikowanym terapeutą, mający na celu przyniesienie ulgi, zwiększenie dobrostanu i poprawę funkcjonowania w życiu codziennym.

Wizyty umawiane są regularnie, średnio raz w tygodniu. Czas trwania jest bardzo zróżnicowany, czasem obejmuje kilka spotkań, a czasem nawet kilka lat. Terapia poznawczo-behawioralna jest zwykle metodą krótkoterminową, trwającą kilka miesięcy.

Psychoterapię poprzedza konsultacja, na której psychoterapeuta zapoznaje się z problemem klienta i ocenia, czy terapia może być pomocna. Więcej o konsultacji przeczytasz TU (link)

Cele terapeutyczne, czyli co chcemy zmienić

Terapia poznawczo-behawioralna rozpoczyna się od określenia celów. Zwykle cel spotkań wynika jasno z problemu, z którym klient się zgłasza. Np. gdy odczuwamy lęk w kontaktach z ludźmi, to chcemy się mniej denerwować na spotkaniach towarzyskich, w grupie albo gdy przedstawiamy prezentację w pracy. Czasem cele są mniej jasne bądź zmieniają się w trakcie trwania psychoterapii. Terapeuta pomaga w ich określaniu: pyta o oczekiwania, pomaga w nazywaniu odczucia, potrzeb, wartości, a jednocześnie czuwa nad tym, aby obrany cel był osiągalny.

Zrozumienie sytuacji

Terapia poznawczo-behawioralna jest dość aktywną metodą pracy, tzn. oprócz dążenia do lepszego zrozumienia siebie operuje także wieloma technikami zmiany myślenia i zachowania. W początkowym etapie można się spodziewać omawiania trudnych sytuacji i różnych pytań, np. ,,Co pani wtedy pomyślała?’’, ,,Jak się wtedy pani poczuła?’’, ,,Co pani wtedy zrobiła?’’. Terapeuta uczy nas nowych technik radzenia sobie z trudnościami. Jedną z takich technik jest ABC, w której zestawiamy myśli z zachowaniami, reakcjami fizjologicznymi i samopoczuciem. Powiązanie tych elementów daje nam wyraźny obraz sytuacji, z jaką się mierzymy. Poza sesjami możemy się spodziewać dodatkowych zadań, np. zapisania swoich myśli w trudnej sytuacji czy przeczytania materiałów edukacyjnych związanych z naszymi trudnościami.

Zmiana czy akceptacja?

Choć klienci często doskonale znają swoją sytuację, to właśnie spojrzenie na nią z boku, bez natychmiastowej samokrytyki i zniechęcenia pozwala na zmianę kursu. Coś trzeba zmienić, a z czymś się pogodzić.
Psychoterapia dostarcza metod zarówno zmiany myślenia, jak i przyjmowania różnych sytuacji z większą akceptacją.

Programy terapeutyczne

Jeśli zmagasz się z problemem takim jak nerwica lękowa, depresja, fobia, zaburzenie odżywiania, bezsenność czy stres potraumatyczny, to najprawdopodobniej Twoje leczenie będzie się opierało o naukowo udowodniony program leczenia. Jest bardzo wysoka szansa, że leczenie będzie skuteczne, ponieważ opiera się na evidence based practice (metoda oparta na dowodach). Terapeuta uwzględnia wyjątkową sytuację każdego klienta, jednocześnie stara się trzymać sprawdzonej metody poznawczo-behawioralnej, bo jest największa szansa, że właśnie ona pomoże w leczeniu danego problemu.

Terapia szyta na miarę

Inne problemy, takie jak np. niskie poczucie własnej wartości, brak asertywności, nieśmiałość czy stres w pracy to problemy, które nie mają tak dokładnie opracowanego scenariusza terapii. Praca nad nimi przebiega jednak dość podobnie, bo opiera się na podobnych technikach. A więc po określeniu celu terapeutycznego, omawiamy trudną sytuację i sprawdzamy, co najlepiej zmienić. Posługujemy się różnymi technikami, aby np. potrenować asertywność czy lepiej tolerować różne uczucia. Sprawdzamy w codziennym życiu, czy to, co omawiamy lub ćwiczymy na terapii, faktycznie działa.

Czy terapia działa? Kiedy zakończyć terapię?

Zazwyczaj terapia poznawczo-behawioralna wprowadza też regularną ocenę zmian. Może to być np. ocena nastroju lub poziomu lęku na skali 0-10. Przed zakończeniem sesji klient jest też proszony o informacje zwrotne, tak aby terapeuta wiedział, czy praca na terapii była pomocna czy jednak nie i należy coś poprawić.

Takie podsumowania pokazują też, kiedy terapię można zakończyć. Zauważamy, że czujemy się lepiej, a cele, które zapisaliśmy na początku terapii, udało się osiągnąć. Na ostatnim spotkaniu podsumowujemy, co okazało się pomocne, aby wiedzieć, jak zareagować na ewentualne problemy w przyszłości.